Kłótnia

- Jestem lepszy od ciebie! – zaczął Jongin w drodze na fansign.
- Tak? Ciekawe w czym?! – warknął Tao siadając obok Kaia.
- We wszystkim! – Jongin był pewny siebie.
- Hahahha, ciekawe!
- Nie kłóć się, jestem od ciebie starszy Jonginnie. – stwierdził Zitao i usadowił się na krześle już będąc na miejscu.
- Oj Zitao Zitao hyung, po prostu przyznaj mi w końcu rację. – Jongin specjalnie usiadł obok niego.
- Zamknijcie się wreszcie! Fani patrzą! Czy wy chociaż raz będziecie się zachowywać na swój wiek? – warknął Baekhyun, chociaż sam z Chanyeolem nie zachowywali się lepiej.
- My tu o poważnych sprawach rozmawiamy… A więc na czym skończyliśmy? Hahahaha, nie! – zaśmiał się Tao.
- Zitao! – krzyknął Kris.
- Jongin! – krzyknął Kyungsoo.
- No co?! – krzyknęli naraz oboje.
- Może powiedzcie sobie wreszcie prawdę! – warknęli naraz Kris i D.O. kręcąc głowami.
- J-jaką prawdę? – Tao przełknął głośno ślinę. Jedyną prawdą jakiej nie powiedział Jonginowi to była prawda o jego uczuciach względem niego.
- Tą prawdę Tao, tą prawdę.
- Hę?
- N-no więc… Jonginnie, nawet w wyznawaniu uczuć jestem lepszy!
- A na jakiej podstawie to wnioskujesz?
- Ano na takiej, że właśnie chcę to zrobić! – Tao przybliżył się do Jongina po czym ściszonym głosem wyznał – Kocham cię Jonginnie.
- C-co? – Jongin nie wierzył własnym uszom, Tao właśnie powiedział że też go kocha.
- Jesteś uroczy gdy się rumienisz – przyznał Tao i odwrócił się, bo podeszła do niego jedna z fanek po autograf.
- Dobra, tym razem wygrałeś – przyznał smutno Kai. Jednak był szczęśliwy, bo Zitao odwzajemnił jego uczucia.